ნინო ჩხეიძე: "ჩემს შვილში სიმღერის ნიჭს ვერ ვხედავ"

მომღერალ ნინო ჩხეიძეს შვილთან, 9 წლის მარიკო კორახაშვილთან, ისეთი ურთიერთობა აქვს, როგორიც მშობლებს ჰქრნდათ მასთან ბავშვობაში – მეგობრული, სიმკაცრის გარეშე. მასთან ისე საუბრობს, როგორც თანატოლთან. შვილისგან რჩევებსაც იღებს.
ერთადერთი შვილის გაზრდა მომღერალს ბებიებისთვის აქვს გადაბარებული, ბავშვი მათთან ცხოვრობს. როგორც ნინო ამბობს, მათ ერთი დიდი კოალიცია აქვთ შექმნილი და ჯერჯერობით დაშლას არც აპირებენ, ბავშვს ბებიებთან ურჩევნია.
– ნინო, საკუთარ თავს დედების როგორ კატეგორიას მიაკუთვნებთ?
– მკაცრიც ვარ და დამთმობიც. მარიკოს ჩემი რიდი აქვს. იმას არ გააკეთებს, რაც არ მომეწონება. მშობლებს ჩემ მიმართაც იგივე დამოკიდებულება ჰქონდათ, არაფერს მიშლიდნენ და მეც არაფერს ვაკეთებდი ისეთს, რაც მათ არ ესიამოვნებოდათ. მარიკოს ყველანაირად გავუგებ, იმას ავუსრულებ, რაც შემიძლია. თუ ეზარება, რაღაც დღეს გააკეთოს, დავუთმობ, მაგრამ ხვალ იგივენაირად თუ მოიქცევა, არ გავუგებ. მასთან ასეთი ურთიერთობა მაქვს.
– როცა მარიკო გაჯიუტებულია და არ გიჯერებთ, რა მეთოდს მიმართავთ?
– ისეთი შემთხვევა არ მქონია, რომ ჩემთვის არ დაეჯერებინა. ბავშვობაში მეც ასეთი ვიყავი – დამყოლი. მეც არ მიყვარდა ისეთი რაღაცის გაკეთება, რაც სხვას არ ესიამოვნებოდა. მარიკოც სულ თვალებში მიყურებს, კარგი ბუნების ბავშვია.
– მის განათლებაში რას აქცევთ მთავარ ყურადღებას?
– მარიკო თავიდან ფრანგულ სკოლაში შევიყვანე. ძალიან მომწონდა და ვთვლიდი, რომ ყველაზე კარგი სკოლაა, მაგრამ მარიკო ვერ მოერგო. ბავშვი სტრესში იყო და მარტო ჩემი ხათრით დადიოდა. მისი მეგობრები პირველ სკოლაში სწავლობდნენ, ამიტომ იქ გადავიყვანე. ახლა სკოლაში სიარული მოსწონს.
ინგლისურზე დადის. თავის დროზე ვიზრუნე, რუსი ძიძა ავიყვანე, რომ რუსული ენა სცოდნოდა და ახლა ძალიან კარგად იცის, ქართულზე უკეთესადაც. სულ მეუბნება, ნინო, გინდა, რუსული გასწავლოო. ზაფხულობით ცურვაზე ვატარებ. ადრე ცეკვაზე დამყავდა, ახლა კი მინდა, ტანვარჯიშზე შევიყვანო.
– როგორი მოსწავლეა?
– კარგად სწავლობს. შარშანაც სულ ათიანები გამოჰყვა. მოლაპარაკებულები ვართ, წელსაც კარგი ნიშნები უნდა ჰყავდეს, რომ მე ვიამაყო.
– მარიკოს სკოლის ამბებზე, თანატოლებთან ურთიერთობაზე ინფორმაციას სრულად ფლობთ, აქტიურად ხართ მის ცხოვრებაში ჩართული?
– სკოლის ამბებში საერთოდ არ ვერევი, მარტო ზეიმებზე მივდივარ. დედაჩემი დაჰყვება სკოლაში. არ მიყვარს, როცა მშობელი ბავშვის სკოლის ამბებით ცხოვრობს. ბავშვს თავისუფლება უნდა მისცე. არასდროს ჩავერევი მარიკოს თანატოლების კონფლიქტში. რა პრობლემაც უნდა იყოს, ბავშვმა სკოლაში თვითონ უნდა მოაგვაროს, თუ რამე სასწაული არ ხდება.
– რას ატყობთ თქვენს შვილს, სიმღერის ნიჭი გამოჰყვა?
– სიმღერაზე არ დამყავს, მიუხედავად იმისა, რომ ამის სურვილი აქვს. ამ მხრივ მარიკოში განსაკუთრებულ ნიჭს ვერ ვხედავ, ამიტომ მირჩევნია, დრო სხვა რამეში გამოიყენოს. თუ სიმღერის ნიჭი შემდეგში აღმოაჩნდება, დაეხვეწება, გვიანი არ იქნება. ჯობია, ის ნიჭი განავითაროს, რაც აქვს.
– განსაკუთრებით რისკენ ავლენს მიდრეკილებას?
– მარიკო ძალიან კარგად ხატავდა. ეს ბოლო წელია ხატვაზე აღარ დადის. მე ძალიან უნიჭო ვარ ხატვაში, მაგრამ მარიკოზე ორსულად რომ ვიყავი, არაფერი მინდოდა, გარდა ფურცლების გაფერადებისა. მთელი დღეები ვაფერადებდი.
– თქვენს სიმღერებს, გამოსვლებს მარიკო ყოველთვის უყურებს?
– სულ მიყურებს და მერე მირეკავს, რომ თავისი აზრი მითხრას, თუ როგორ მოეწონა ჩემი კაბა და ა.შ. ინტერნეტში ჩემს "ფეისბუქს" ადევნებს თვალყურს. თავად ამ საიტზე რამდენიმე გვერდი აქვს გახსნილი.
არა მგონია, სახლში ჩემი სიმღერები ჰქონდეს ჩართული. ალბათ დოზირებულად მისმენს. მგონი, ჩემი ყველა სიმღერა მოსწონს. ბავშვობაში დედა მეც ყველაზე ლამაზი და საუკეთესო მეგონა.
– მცირე ასაკში "ფეისბუქის" გამოყენების უფლებას აძლევთ?
– მარიკოს არც კომპიუტერთან ყოფნას ვუშლი. ახლა ისეთი დროა, რომ თანამედროვე ტექნიკას უნდა ფლობდეს. მას ჩემზე კარგად ესმის ეს საკითხი.არ მიყვარს, როცა ბავშვს ზღუდავენ. სჯობს, თვითონ მობეზრდეს რაღაც. რასაც გიშლიან, ის უფრო გინდა. დასჯის მეთოდებს არასოდეს ვიყენებ. ეს არც დამჭირვებია. მთავარია, შვილს მშობლის მიმართ პატივისცემა ჰქონდეს.
– ღამით რომელ საათზე უნდა დაიძინოს მარიკომ?
– როცა დაეძინება. დაახლოებით 12 საათზე თვითონ მიდის დასაძინებლად.
– დედის კოსმეტიკას, სამკაულებს, ტანსაცმელს ალბათ უკვე "იზომებს".
– მას თავისი საბავშვო კოსმეტიკა აქვს. ცოტა ხნის წინ ყურებიც გაიხვრიტა. ისეთი ასაკი აქვს, რომ უკვე გაპრანჭვა უნდა, მაგრამ მავნე ბავშვი არ არის და ჩემს კოსმეტიკას არ ერჩის. მინახავს 2 წლის გოგონები, რომლებიც უკვე მაღალ ქუსლებზე სიარულს ითხოვენ. მარიკო ასეთი ტიპაჟი არაა. უფრო დამჯდარი და დაფიქრებულია. ხანდახან მგონია, რომ ჩემზე დიდია. იმდენად სხვანაირად აზროვნებს, რომ ჩვეულებრივად შეგიძლია რჩევა ჰკითხო. რომ დამირეკავს, საქმეზე დამელაპარაკება. მე თუ მაინც გავაგრძელებ მასთან საუბარს, მშვიდად მპასუხობს, კარგი, დე, აღარ მცალიაო. რაღაცნაირი მოზომილი და დიპლომატი ბავშვია.
– ამ თვისებით ვის ჰგავს, მამას თუ დედას?
– მე არც ხასიათით მგავს, არც გარეგნობით და არც არაფრით. მამას ჰგავს. ერთმანეთს უსიტყვოდ უგებენ.
– როგორც ვიცი, მარიკო თქვენს მშობლებთან ცხოვრობს და იქ იზრდება. თქვენთან გადმოსვლას არ ითხოვს?
– დიახ, ბებიებთან იზრდება – დედაჩემთან და ჩემს ბებოსთან, დედაჩემის დედასთან. ისინი თავისიანები არიან, მათ თავიანთი კოალიცია აქვთ. მითქვამს, რომ ჩემთან წამოსულიყო საცხოვრებლად, მაგრამ თავს არიდებს. ამბობს, ხვალ ან ზეგ წამოვალო. ყველა ბებო ალბათ დამთმობია და გამონაკლისი არც ჩემები არიან. ჩემთან რომ იზრდებოდეს, მის მიმართ ალბათ უფრო მკაცრი და მომთხოვნი ვიქნებოდი, თუმცა ვერ ვიტყვი, ეს რამდენად კარგი იქნებოდა. ძალიან რბილი ხასიათი მაქვს, მაგრამ როცა ადამიანი მიყვარს, მის მიმართ ასმაგად მომთხოვნი ვარ. ბუნებით მაქსიმალისტი ვარ და იმ ადამიანისგანაც მაქსიმუმს ვითხოვ, ვინც მიყვარს. მარიკოსაც მაქსიმუმს მოვთხოვდი, ამიტომ ალბათ კარგია, ბებოსთან რომ ცხოვრობს.
– ეს მის ხასიათზე როგორ მოქმედებს, როგორ თვისებებს უყალიბებს?
– მიხარია, მარიკო რომ დედაჩემთან იზრდება, რადგან სხვანაირად დამთმობია. მახსოვს, ჩემს თანატოლებს თავიანთი მშობლების ეშინოდათ. მე კი დედის მიმართ შიში არასდროს მქონდა, მეგობრები ვიყავით. საყიდლებზე ერთად დავდიოდით, რაც მინდოდა, იმას მისრულებდა. ერთად ვაგროვებდით ფულს იმ ნივთის შესაძენად, რაც მინდოდა...
– მარიკოს თქვენც ყველაფერს უსრულებთ?
– უფრო სწორი იქნება, ვთქვა, რომ არ ვატუტუცებ. ადამიანმა რეალობის და ცხოვრების აღქმის უნარი არ უნდა დაკარგოს. შეიძლება დღეს რაღაც არ ვუყიდო და ვუთხრა, რომ ამის საშუალება არ არის, ხვალ კი სურვილი შევუსრულო. ბავშვს ყველაფერი არ უნდა ჰქონდეს და არ უნდა იფიქროს, რომ მისთვის ყველაფერი ხელმისაწვდომია. ცხოვრებაში ყველაფერი არ არის ხელმისაწვდომი და ამას თავიდანვე თუ არ მიხვდება, დეპრესიაში ჩავარდება. ჩემი შვილი გათამამებული არ გაიზრდება.
ახლა ვაპირებ, მარიკოსთან ერთად პარიზში წავიდე. აქამდე საზღვარგარეთ არ ყოფილა. უკვე დიდი გოგოა, დაიმახსოვრებს ყველაფერს. თან კარგად სწავლობს.
– მოსწონს დედისერთას სტატუსი?
– უნდა, რომ ძმა ჰყავდეს, მაგრამ ამასაც გაგებით ეკიდება, იცის, რომ ჯერ არ მცალია.
– როცა შვილის მომავალზე ფიქრობთ, რა პროფესიაში ხედავთ ან საერთოდ როგორი წარმოგიდგენიათ მისი ცხოვრება?
– ეს დაგეგმილი არ მაქვს. არც იმაზე ვფიქრობ, როგორ ბიჭს უნდა გაჰყვეს ცოლად. მის ცხოვრებაში ალბათ არასდროს ჩავერევი, რადგან ვთვლი, რომ ყველამ ისე უნდა იცხოვროს, როგორც თავად თვლის საჭიროდ. შეცდომებისგან თავი რომ დაიცვას, რა თქმა უნდა, რჩევებს მივცემ, გამოცდილებას გავუზიარებ, ჩემს აზრს ვეტყვი, მაგრამ არაფერში ჩავერევი. მარიკო პროფესიას თვითონ აირჩევს. მე ზოგად განათლებას მივცემ, უცხო ენებს ვასწავლი, რაშიც ძლიერია, იმაში ხელს შევუწყობ და ა.შ.
– გსურთ, მარიკოც გახდეს პოპულარული თუ არ გემეტებათ იმისთვის, მუდმივად ხალხის ყურადღების ქვეშ იყოს?
– მარიკო კარგად ხედავს, ცხოვრების რა სტილი მაქვს. თუ ეს ყველაფერი თვითონ ენდომება, იყოს პოპულარული. მე ვეტყვი, ამას კარგი რა მოჰყვება და ცუდი რა იქნება, არჩევანი კი თავად გააკეთოს.
– პოპულარობის ცუდი მხარე რა არის?
– ცუდი – არა, უფრო რთულია ის, რომ ყველა შენი ცხოვრებით ინტერესდება. რთულია, რომ ყოველდღე, კარგ ხასიათზე ხარ თუ ცუდზე, მაინც უნდა იღიმებოდე, სულ ფორმაში უნდა იყო. შენი ცხოვრება რაღაც მომენტში უკან გაქვს გაწეული. თუნდაც უფლება არ გაქვს, რომ გინდოდეს, მთელი დღე სახლში იყო ან სადმე წახვიდე ერთი თვით. იმიტომ კი არა, რომ ვინმე გიჭერს, უბრალოდ იმდენად გიყვარს ეს პროფესია თუ სიტუაცია, რომ ყველანაირად მასში ხარ ჩართული.
– რა არის ის მთავარი ღირებულება, რომელსაც შვილს უნერგავთ?
– მინდა, რომ კარგი ადამიანი იყოს, ინდივიდუალური და განათლებული. ვთვლი, რომ ეს ყველაფერი ოჯახიდან მოდის. სიყვარული რომ ეცოდინება და ადამიანი იქნება, წარმატებას აუცილებლად მიაღწევს.
...
– მარიკო, დედიკოს არასდროს აბრაზებ?
– ნინო მკაცრი დედა არ არის, არასდროს მეჩხუბება. მეც კარგი შვილი ვარ. ცელქი არასდროს ვყოფილვარ.
– დედის სიმღერები მოგწონს?
– დედას სიმღერები ძალიან მომწონს. რჩევებსაც ვაძლევ, ვეუბნები, როგორი კლიპი უნდა გადაიღოს. კლიპზე "მიყვარხარ ცამდე" მე ვუთხარი, რომ ცოტა ძველებურ სტილში გადაეღო და გაითვალისწინა.
– როცა გაიზრდება, რა გამოხვალ?
– ჯერ არც მე მომიფიქრებია, რა უნდა გამოვიდე. ძალიან მიყვარს მათემატიკა, მაგრამ მათემატიკოსობა არ მინდა.
მანანა ნოდია